In onze nieuwe Column “Waar zijn ze nu?” blikken we terug op rijders die ooit volop in de schijnwerpers stonden in de motorcrosswereld, maar de laatste jaren wat uit beeld zijn verdwenen. We trappen af met een naam die menig motorcrossfan zich nog zal herinneren: Morgan Lesiardo.
De opmars van een Italiaans talent
Het jaar 2017 was het jaar waarin de jonge Italiaan definitief doorbrak. Op 18-jarige leeftijd wist Morgan Lesiardo het EMX250-kampioenschap op zijn naam te schrijven. Dit was een prestatie van formaat, zeker gezien de concurrentie met namen als Ruben Fernandez, Alberto Forato en Jago Geerts.
Zijn sterke prestaties leverden hem zelfs midden in het seizoen een plek op bij het Monster Energy Kawasaki MX2 Factory Team. Tijdens de Grand Prix van Duitsland maakte hij zijn MX2-debuut en wist met 23-19 in de manches zijn eerste twee WK-punten te scoren. Een paar rondes later, in Loket, volgde een sterke 15e plaats in één van de manches. Dit leek een veelbelovende start van een jonge carrière die alle kanten op leek te kunnen gaan.
De MX2-jaren: leren, vallen en opstaan
Voor het 2018-seizoen maakte Lesiardo de overstap naar het Marchetti Racing KTM Team om zijn eerste volledige MX2-seizoen te rijden. Het werd echter geen droomjaar: met wisselende resultaten eindigde hij als 31e in het eindklassement.
Een jaar later, in 2019, stapte hij over naar het Max Bart Racing Team. Hier liet hij meer potentie zien, onder meer met een top 10-resultaat tijdens de GP van Duitsland, waar hij twee jaar eerder zijn debuut maakte. Ondanks dat hij slechts aan de helft van de GP’s deelnam, sloot hij het seizoen af als 25e in de eindstand.
In 2020 kwam hij uit voor het Ghidinelli Yamaha Team, maar de combinatie van tegenvallende resultaten en de onzekerheid rond de coronapandemie zorgden ervoor dat hij het team vroegtijdig verliet. Niet veel later sloot hij zich aan bij het Steel Dr Jack KTM Team, en vervolgens bij Honda 114 Motorsports van Livia Lancelot. Tijdens de GP van Italië liet hij zijn ware snelheid zien: een negende plek overall, zijn beste MX2-resultaat ooit. Dat jaar werd hij 17e in de WK-stand, zijn hoogste klassering in de MX2 tot dan toe.
Van MX2 naar MXGP – en het einde van een hoofdstuk
In 2021 besloot Lesiardo samen met Honda 114 Motorsports de overstap te maken naar de MXGP-klasse. Helaas liep het anders. Een polsblessure tijdens de wintertraining gooide roet in het eten, waardoor hij de seizoensstart moest missen. Hij keerde kort terug met het MB Honda Team, maar reed slechts twee GP’s, waarin hij één WK-punt scoorde.
Na jaren van hard werken, teamwissels en blessures besloot de Italiaan het roer om te gooien.
Een nieuw pad: van motorcross naar enduro
In 2022 maakte Lesiardo een verrassende overstap naar de endurodiscipline, waar hij zich aansloot bij Sherco en debuteerde in het Junior WK Enduro. De keuze bleek goud waard. Hij werd met Team Italië Junior Wereldkampioen tijdens de ISDE 2022 én schreef het Italiaans Junior Endurokampioenschap op zijn naam.
In 2023 zette hij zijn opmars voort: hij bleef trouw aan Sherco, won het Portugees kampioenschap (scratch en E2) en eindigde vierde in het WK Enduro E3.
De wederopstanding met Triumph
Voor het 2024-seizoen maakte Lesiardo de overstap naar het Jolly Enduro Team, waarmee hij uitkwam op Husqvarna. Hij werd zesde in het WK Enduro E3, met twee podiumplaatsen, en tweede in het Italiaans kampioenschap.
In 2025, inmiddels 26 jaar oud, zette hij opnieuw een stap, dit keer naar het Triumph Enduro-project met het Jolly-team. De overstap bleek meteen succesvol:
- Lesiardo werd Italiaans kampioen E1 2025
- Won met Team Italië de 99e editie van de ISDE (6 Days)
- En pakte zijn eerste WK-overwinning in de E1-klasse tijdens de GP van Italië, de allereerste internationale zege voor de Triumph TF 250-E.
Met nog één GP te gaan, in Duitsland van 17 t/m 19 oktober, staat Lesiardo momenteel derde in het WK E1, met uitzicht op de tweede plaats.
Van belofte tot kampioen – op een ander terrein
Wat begon als een veelbelovende MX2-loopbaan, is uitgegroeid tot een succesvolle carrière in de endurowereld. Morgan Lesiardo vond in de enduro precies wat hij in de motorcross miste: stabiliteit, groei en vooral plezier. Na jaren van vallen, opstaan en teamwissels, lijkt de Italiaan zijn plek gevonden te hebben en hoe.
