Het team kwam met vol vertrouwen en met sterke snelheid aan in Red Bud. De verwachtingen waren hooggespannen, en Cornelius Tøndel liet direct zien dat hij er klaar voor was. Hij was de eerste rijder die de beruchte Leap sprong – een krachtig statement waarmee hij meteen de toon zette voor het weekend. Een knappe P12 in de kwalificatie bevestigde dat de snelheid die we eerder in Southwick zagen geen toeval was.
Heat 1 – Van sterk begin naar brute pech
Cornelius had een uitstekende start en dook de eerste ronde in op P14. Hij begon meteen posities te winnen, maar al op de eerste ronde sloeg het noodlot toe: een gebroken schakelpook dwong hem de pits in om deze met moeite weer in vorm te krijgen. Na een herstart op P40 begon hij aan een indrukwekkende inhaalrace richting P24, totdat opnieuw een probleem met de versnellingsbak leidde tot een crash en een DNF. Een veelbelovende manche die helaas niet werd beloond.
Heat 2 – Vechtlust ondanks tegenslag
Met een startpositie aan de buitenkant was een goede launch bijna onmogelijk. Toch wist Cornelius zich vanaf P35 een weg naar voren te vechten. Met vastberadenheid klom hij naar P18, maar een kleine schuiver bracht hem terug naar een P20 finish. Geen topresultaat, maar de inzet was onmiskenbaar.
Blik op Millville
De eindklassering was niet wat we gehoopt hadden, maar de snelheid, vechtlust en karakter van Cornelius Tøndel spraken boekdelen. Dit weekend was een geval van “wat had kunnen zijn”, maar dat hoort bij de sport. Nu richten we onze pijlen op Millville, waar we klaarstaan om de Whoop Monster recht in de ogen te kijken.
